9 Unit 18: Meno 81a-b
Σωκράτης: ἀκήκοα γὰρ ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν σοφῶν περὶ τὰ θεῖα πράγματα-
Μέν.: τί ἀκήκοας; καὶ τίνες οἱ λέγοντες;
Σωκ.: οἱ μὲν λέγοντές εἰσί τινες τῶν ἱερέων τε καὶ τῶν ἱερειῶν ὅσοι ζητοῦσι λόγον διδόναι περὶ τούτων ἅ μεταχειρίζονται·
ἱέρεια, -ας (ἡ): priestess
μεταχειρίζω: to take in hand; [middle] practice
[Σωκ.:] λέγει* δὲ καὶ Πίνδαρος καὶ ἄλλοι πολλοὶ τῶν ποιητῶν. ἃ δὲ λέγουσιν, τάδε ἐστιν· ἀλλὰ σκόπει εἴ σοι δοκοῦσιν ἀληθῆ λέγειν. φασὶ γὰρ τὴν ψυχὴν τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἀθάνατον, καὶ τοτὲ μὲν τελευτᾶν—ὃ* δὴ ἀποθνῄσκειν καλοῦσι—τοτὲ δὲ πάλιν γίγνεσθαι, καταλυθῆναι δ᾽ οὒποτε. διὰ δὲ ταῦτα δεῖ, ὡς λέγουσι, ἀγαγεῖν βίον ὁσιώτατον·
Πίνδαρος, -ου (ὁ): Pindar
σκοπέω: to examine, consider
ὃ*: “a thing which…” The antecedent of this relative clause is the idea of the previous infinitive phrase.
πάλιν (adv.): back; again
δεῖ: it is necessary, one must (+inf.)
ὅσιος, -α, -ον: pious
[Σωκ.:] ἐκ γὰρ ὧν* …
[Adapted into Attic:]
“Περσεφόνη ποινὰν παλαιοῦ πένθεος
δέξεται, εἰς τὸν ἄνω ἥλιον ἐκείνων ἐνάτῳ ἔτει
ἀναδίδωσιν ψυχὰς πάλιν.”
[Pindar’s Original:]
“Φερσεφόνα ποινὰν παλαιοῦ πένθεος
δέξεται, εἰς τὸν ὕπερθεν ἅλιον κείνων ἐνάτῳ ἔτεϊ
ἀνδιδοῖ ψυχὰς πάλιν,”
Περσεφόνη -ης (ἡ): Persephone
ποινά, -ής (ἡ): recompense
πένθος, -εος (τό): grief
ἄνω (adv.): above
ἥλιος, -ου (ὁ): sun
ἔνατος, -η, -ον: ninth
ἔτος, -ους (τό): year